Autor [...] odsłania skalę przejawów i konsekwencji rozbieżności między deklarowaniem wzrostu autonomii uczelni a rzeczywistym wyparciem jej z praktyki szkoły wyższej przez biurokratyczne sterowanie edukacją akademicką i kolonizowanie wyższego wykształcenia. W tym kontekście wskazuje skalę (akademickiej) myopii, krótkowzroczności polityki edukacyjnej w szkole wyższej i wobec szkoły wyższej wyrażającej się w doraźności politycznych interesów administracji akademickiej a niekiedy w zwykłej niedbałości, co prowadzi do pogłębiania nieprawidłowości w funkcjonowaniu szkolnictwa wyższego. Staje się ono podporządkowane standaryzacji gwarantowanej administracyjnie, uwikłane w „scrooge’enizację” i swoistą kleptokrację administracji państwowej. To sprawia, że realizacja tradycyjnych funkcji szkoły wyższego: nauki i badań, edukacji oraz kulturotwórczego oddziaływania na środowisko podlega licznym ograniczeniom. [...] Wyniki badań wnoszą ważne elementy do pedagogiki szkoły wyższej oraz polityki oświatowej w sferze szkolnictwa wyższego.



Z recenzji prof. dr hab. Marii Czerepaniak-Walczak