Po dolinach i po wzgórzach Monografia oddziału Jana Sadowskiego i Piotra Burdyna 1949-1952

„Partyzantom i członkom antykomunistycznego ruchu oporu i ich rodzinom - tym co doczekali i tym, co nie doczekali niniejszej pracy”.
Takimi słowami rozpoczyna się książka Bartłomieja Rychlewskiego pt. „Po dolinach i po wzgórzach....”, która ukazała się kilka tygodni temu. Jest to monografia oddziału Jana Sadowskiego ps. "Blady" i Piotra Burdyna ps. "Poręba", "Edward", "Mroźny", obejmująca lata 1949 - 1952. Oddziału, który był najliczniejszą i najbardziej znaną na Suwalszczyźnie i Pojezierzu Augustowskim grupą podziemia niepodległościowego. Oddział powstał w maju 1949 roku, a został rozbity w kwietniu 1952 roku. Przez jego szeregi przewinęło się 40 osób. Jan Sadowski zginął w 1951 roku zastrzelony przez podwładnego w okolicach Bań Mazurskich. Piotr Burdyn zginął śmiercią samobójczą, rozrywając się granatem we wsi Wysoki Most, osaczony przez UB i KBW.