Było to mniej więcej w środkowym okresie nowej gorączki złota. Nigdy przedtem tak wielu dwudziestoczteroletnich żółtodziobów nie zrobiło tak dużej forsy w tak krótkim czasie, jak my w ciągu dziesięciolecia w Nowym Jorku i Londynie. Powinienem powiedzieć, ze według norm, którymi oceniamy samych siebie, odniosłem sukces. Zarobiłem mnóstwo pieniędzy. Ludzie prowadzący naszą firmę często mnie zapewniali, że pewnego dnia przyłączę się do tych na górze. Wolałbym nie chełpić się tym za wcześnie. Ale czytelnik powinien wiedzieć, że nie mam powodu czuć się ani rozgoryczony, ani wyobcowany z kręgu ludzi, z którymi pracowałem. Zabrałem się do pisania tej książki, ponieważ czułem, że lepiej opowiedzieć tę historię, niż nadal w niej uczestniczyć.
Z przedmowy autora