Polityka wschodnia Polski między fatalizmem geopolitycznym a klątwą niemocy

Autorzy recenzowanej książki próbują odpowiedzieć na pytania, ile w polityce wschodniej III RP jest wciąż kodów znanych z przeszłości (mesjanizm, prometeizm, ideologizacja, imperialne zapędy wobec mniejszych sąsiadów i działanie na osłabienie znienawidzonego imperium); niezależnie od tego, ile w niej treści zabezpieczających racje i interesy państwa polskiego w nowej geopolitycznej przestrzeni; czy mimo zasadniczej zmiany, jaką wniósł rozpad imperium rosyjskiego i możliwości, jakie się otworzyły przed polską polityką wschodnią, irracjonalizm, emocjonalność czy afektywność pozostają w niej nadal dość wyraźnym rysem.
Kolejna na polskim rynku wydawniczym monografia o ponadczasowym i intrygującym problemie badawczym zasługuje na uwagę Czytelnika, dla którego podnoszone przez Autorów kwestie pozostają żywotnymi ze względu na bezpieczeństwo i rozwój, racje i interesy Polski, jej pozycję na mapie Europy i świata w XXI wieku, w szerszej geostrategicznej, geoekonomicznej i cywilizacyjnej perspektywie. Są one wciąż jak otwarta karta, wymagająca dopisywania nowych treści, które pozwolą lepiej zdiagnozować, poznać i zrozumieć politykę zagraniczną państwa, w tym w jej wschodnim wymiarze. Wiele z tekstów zawartych w recenzowanej monografii tak właśnie traktuje wyzwanie, jakie stawiają przed Autorami jej Wydawca i Redaktor naukowy.

Prof. dr hab. Teresa Łoś-Nowak