Książka w ujęciu problemowo-chronologicznym ukazuje znaczenie Polski w polityce Jugosławii na tle relacji Belgradu z całym blokiem wschodnim. Szczególną uwagę poświęcono znaczeniu czynnika sowieckiego w kształtowaniu polityki jugosłowiańskiej wobec PRL oraz różnicom ideologicznym między niezależną od Sowietów Jugosławią i podległą Kremlowi PRL. Autor przywołuje w książce nieznane badaczom źródła obcojęzyczne (m.in. serbskie, rosyjskie), kreśli szeroką panoramę kontaktów Belgradu i Warszawy w latach 1968-1981 na tle m.in. procesu odprężeniowego w Europie, kryzysów społeczno-politycznych w bloku wschodnim, problematyki niemieckiej, kwestii bezpieczeństwa europejskiego, czy sytuacji wewnętrznej Jugosławii i Polski.