Krwawa pomorska jesień i zbrodnia pomorska to dwa terminy używane na określenie niemieckiej polityki okupacyjnej na Pomorzu jesienią 1939 roku i akcji eksterminacji polskiej warstwy przywódczej. Liczba ofiar – zarówno na Pomorzu, jak i na zachodnich ziemiach Polski, bo akcja ta miała szerszy zasięg – nadal pozostaje przedmiotem kontrowersji, zazwyczaj przyjmuje się, że w pierwszej fazie wojny zamordowano około 30 tys. osób na Pomorzu, 10 tys. w Wielkopolsce oraz 2 tys. na Górnym Śląsku.
W zbrodniach tych uczestniczyły zarówno niemieckie formacje Einsatzgruppen, jak i członkowie mniejszości niemieckiej w Polsce – Selbstschutz, sąsiedzi zabijanych. Równocześnie mordowano inne grupy ofiar, z których najwięcej wiemy o psychicznie chorych.
Książka jest pokłosiem konferencji „Polityka okupacyjna narodowosocjalistycznych Niemiec. Pomorze jesienią 1939 roku i zbrodnia pomorska”, która odbyła się w Wejherowie w dniach 1–3 września 2019 roku. Wygłoszone na niej referaty są podstawą tekstów publikacji. Dotyczą one kilku obszarów. Pierwszy stanowi polityka okupacyjna narodowosocjalistycznych Niemiec i metody jej prowadzenia, drugi – płaszczyzna regionalna, sytuacja na Pomorzu w pierwszych miesiącach okupacji, trzeci – historia wybranych miejsc masowych zbrodni na Pomorzu, w tym pokazanie najnowszego stanu badań, czwarty – pamięć o zbrodni w Lasach Piaśnickich i znaczenie powstającego Muzeum Piaśnickiego.