Autorka omawia w sposób eseistyczny etykę pracy w różnych krajach, także w Polsce, w różnych cywilizacjach i kulturach, różnych systemach społecznych. Przedstawia problem pracy twórczej („prometejskiej”) i pracy służebnej. Pracę traktuje tu personalistycznie, z przywołaniem encykliki „Laborem exercens”, trochę po norwidowsku. Przeciwstawia technokratów humanistom, utopistów pozytywistom. Analizuje sprzeczności w myśleniu o pracy i o człowieku, m.in. u Marksa, a także ważne kwestie ekologiczne, relacje między pracą a walką i istotne odzwierciedlenie zagadnienia pracy w literaturze i sztuce.