Biometria służy obecnie poprawie bezpieczeństwa w sektorze publicznym (weryfikacja tożsamości na lotniskach czy w obiektach wojskowych) oraz wygodzie klientów instytucji sektora prywatnego (np. biometryczne bankomaty). Autorka omawia tematy dotyczące zarówno procedur związanych z wykorzystaniem technologii biometrycznej (procedury pobierania i przechowywania wzorców cech), jak i ukazuje kontrowersje związane z prawem do prywatności w kontekście przetwarzania tak wrażliwych danych, jakimi są identyfikatory biometryczne. Przedstawia także problemy z zakresu prawa konstytucyjnego (możliwość zastosowania technologii biometrycznych przy wyborach), administracyjnego, międzynarodowego i europejskiego (bazy danych, systemy unijne, kontrola graniczna, wizy, biometryczna kontrola czasu pracy) oraz zagadnienia prawnokarne (kontrola bezpieczeństwa w trakcie imprez masowych). W każdej z tych dziedzin istnieją odrębne zasady prawa, w świetle których należy oceniać możliwości implementacji technologii biometrycznej.