Publikacja Proces instytucjonalizacji wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej w sposób całościowy przedstawia ewolucję współpracy państw członkowskich Wspólnot Europejskich/Unii Europejskiej w obszarze polityki zagranicznej, poczynając od traktatu z Dunkierki, a kończąc na zmianach wprowadzonych traktatem lizbońskim. Autor, koncentrując się na WPZiB, stara się jednak uzupełnić swój wywód również o inne wymiary działań zewnętrznych Unii. Przeprowadzona analiza umożliwiła mu nie tylko wskazanie ograniczeń procesu integracji we wskazanym obszarze, ale także sformułowanie prognoz na najbliższą przyszłość, w tym przede wszystkim strategii, jaką Unia mogłaby przyjąć w warunkach zmieniającego się ładu międzynarodowego. Niewątpliwym atutem pracy jest całościowe spojrzenie na tytułową politykę i umiejscowienie jej w kontekście toczących się w danym okresie debat integracyjnych. Pozwala to zrozumieć powody podjęcia określonych decyzji politycznych w omawianym obszarze, których skutki odczuwane są do dnia dzisiejszego, głównie w postaci małej efektywności Unii na arenie międzynarodowej.