W książce stawia się pytanie o to, jakie są pozakierunkowe składniki uzdolnień artystycznych, w szczególności plastycznych i muzycznych, a zatem co jeszcze - poza właściwymi zdolnościami specjalnymi - znamionuje osoby uzdolnione. Odpowiedzi poszukuje się w sferze intelektu i osobowości, zgodnie z tezą autora, że każde uzdolnienie jest układem trzech rodzajów dyspozycji: kierunkowych, związanych bezpośrednio z daną dziedziną działalności, intelektualnych, gwarantujących sprawną obróbkę umysłową koncepcji twórczych i efektywne rozwiązywanie problemów oraz osobowościowych, rzutujących między innymi na emocjonalną zawartość dzieła. Zakłada się przy tym, że każdej dziedzinie aktywności twórczej właściwe jest specyficzne uzdolnienie - dopasowany do niej profil jakości percepcyjnych i wykonawczych, intelektualnych oraz osobowościowych.