Taneczny modernizm nie jest jedynie częścią historii kultury. To także, a może przede wszystkim, iskrzący się wieloma kolorami punkt odniesienia dla myślenia o przeszłości i teraźniejszości tańczącego ciała oraz dla różnych jego praktyk. Taneczny modernizm to wreszcie opowieść o tęsknotach i lękach nowoczesnego człowieka. Opowieść tę przepisujemy wciąż na nowo, coraz bardziej świadomi jej globalnego i kolektywnego charakteru. Niniejsza książka, będąca owocem spotkania historyków i praktyków tańca, jest tego przykładem. ———————————————
Dance modernism is not only a part of cultural history. It is also, perhaps above all, a multicolored reference for thinking about the dancing body’s past and presence as well as its many practices. Finally, dance modernism is a story of modern longings and anxieties. The story has been constantly re-written, with a growing awareness of its global and collective character. An outcome of a meeting between dance historians and practitioners, this book is an example of said awareness. Julia Hoczyk – teatrolożka, krytyczka i teoretyczka tańca, redaktorka. Absolwentka Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Teksty krytyczne publikowała m.in.. W „Didaskaliach”, „Teatrze”, „Opcjach”, „Dwutygodniku.com” i na portalu nowytaniec.pl , a artykuły naukowe w kilku wydawnictwach pokonferencyjnych. W latach 2005–2010 była redaktorką „Sceny” – periodyku poświęconego kulturze i edukacji teatralnej, w latach 2008–2011 – sieciowego miesięcznika „Kultura Enter”, w latach 2011–2018 – redaktorką prowadzącą portalu taniec POLSKA.pl poświęconego informacji, promocji i dokumentacji tańca, obecnie jest jedną z jego redaktorek (Narodowy Instytut Muzyki i Tańca). Zajmuje się problematyką cielesności i gender w polskim i światowym tańcu współczesnym. Daje gościnne wykłady i prowadzi spotkania na temat tańca współczesnego i buto. W Akademii Teatralnej w latach 2010–2015 prowadziła zajęcia z analizy tańca współczesnego, była też promotorką prac licencjackich o tej tematyce. W 2019 roku w Centrum Sztuki Tańca w Warszawie zrealizowała projekt kuratorski Wokół tańca, choreografii, performansu – różne ujęcia tańca współczesnego. Pracuje w Dziale Publikacji i Dokumentacji Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca. Wojciech Klimczyk – badacz tańca, zainteresowany szczególnie jego społeczną i polityczną rolą. Autor książek Erotyzm ponowoczesny (2008), Wizjonerzy ciała. Panorama współczesnego teatru tańca (2010) oraz Wirus mobilizacji. Taniec a kształtowanie się nowoczesności 1455-1795 (2015). Doktor habilitowany, profesor UJ. Pracuje w Katedrze Porównawczych Studiów Cywilizacji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Przez blisko dziesięć lat współtworzył kolektyw artystyczny Harakiri Farmers pracujący na przecięciu tańca współczesnego i teatru. Jako dramaturg tańca współpracował z Andre Gingrasem, Kirstine Ilum Soerensen, Martą Wołowiec i Poernimą Gobardhan.