W 2008 roku minęło trzydzieści lat realizacji polityki otwarcia w Chinach. Badania zmian społecznych w tym okresie stają się ważnym zagadnieniem badawczym dla naukowców w kraju i za granicą. Z doświadczeń historii i literatury tematu widać, że zmiany strukturalne społeczeństwa chińskiego, doświadczenia chińskiego rozwoju, niepowtarzalny związek między chińską gospodarką, polityką i społeczeństwem, stały się i nadal będą gorącym tematem dla naukowców.
[…] Jak wspomniano wyżej, rozwój autonomii i różnorodności pokazuje, że Chiny znajdują się teraz na drodze do powstania społeczeństwa otwartego, którego istotą jest paradoksalnie istnienie z jednej strony, powszechnej i wysoce eksponowanej autonomii, a z drugiej masowo wyłaniająca się antyautonomia – obejmująca ryzyko społeczne i wszelkiego typu formy niepewności.
Fragment Wprowadzenia