Jedna z nielicznych książek XX wieku, która rzeczywiście traktuje o psycho-logii, czyli poznaniu, rozumieniu i służbie duszy we wszystkich jej aspektach i odcieniach włącznie z przyrodzoną jej tendencją do patologizowania, którego nie należy interpretować jako choroby i leczyć (czym zajmuje się krytykowana przez Hillmana psycho-terapia), lecz wysoko sobie cenić, szanować oraz traktować jako niewyczerpane źródło fascynującej wiedzy o nas samych.
James Hillman (1921–2011) – amerykański psycholog, jeden z najwybitniejszych współczesnych myślicieli, uczeń C.G. Junga, dyrektor programowy Instytutu C.G. Junga w Zurychu uważany za najoryginalniejszego „heretyka” szkoły jungowskiej, twórca tzw. psychologii archetypowej; wykładał na Yale University, Syracuse University, University of Chicago i University of Dallas (na którym był współzałożycielem Dallas Institute for the Humanities and Culture); autor ponad dwudziestu książek.