W co wierzy Ameryka? W wolność i sprawiedliwość. W marzenie i w przyszłość. W Biblię i w rewolwer. Ale najbardziej – w samą siebie.
Maciej Jarkowiec w książce „Rewolwer obok Biblii” odsłania drugą, mniej znaną twarz narodowej wiary Amerykanów. Przeszywa mit za mitem i zabiera nas w reporterską podróż przez historię i współczesność – widziane oczami tych, których głos zagłuszała oficjalna narracja: rdzennych mieszkańców, czarnych Amerykanów, weteranów.
Od kolonialnych wypraw po erę Trumpa, od plantacji Południa po drapacze chmur Doliny Krzemowej – to opowieść o kraju, który legalizuje marihuanę, inwestuje w nieśmiertelność i próbuje pogodzić swoje mity z rzeczywistością.
Ale to także osobista historia autora, rozdartego między dwoma kontynentami. Ameryka - jego druga ojczyzna - jest jednocześnie fascynacją i zmaganiem.
Czas na tę książkę wydaje się najlepszy, bo Ameryka Trumpa 2.0, Muska i im podobnych wierzy w rewolwer i nadużywa biblijnych przesłań mocno. To czas, w którym nawet zapatrzeni w mit USA potrafią dostrzec splot amerykańskiego snu z amerykańskim obłędem. Maciej Jarkowiec porusza się w czasie i przestrzeni tyleż brawurowo, co kompetentnie, a jego proza skrzy się pysznymi szczegółami i zaskakującymi kompozycjami; jest żywa, a przede wszystkim klarowna. Wśród polskich autorów piszących o Stanach Zjednoczonych Maciej Jarkowiec to absolutna czołówka.
Artur Domosławski
„Rewolwer obok Biblii” to zarówno świetna opowieść drogi, jak i rozprawa ze stereotypami na temat historii Stanów Zjednoczonych. Maciej Jarkowiec wybiera z niej marginalne do niedawna postaci i głosy, dowartościowuje drugorzędne epizody, żeby stworzyć wielowarstwową opowieść o tym, co skrywa się pod założycielskimi mitami Ameryki. To książka o historii, ale taka, która przede wszystkim pomaga zrozumieć najnowsze problemy i nadzieje amerykańskiej demokracji.
Anne Applebaum
Maciej Jarkowiec wędruje po amerykańskiej przestrzeni, ale także w czasie. Są to wędrówki spektakularne. Jednym akapitem reporter potrafi wyskoczyć ze swojej historii o 150 lat wstecz, rozejrzeć się tam, zebrać trochę materiału, a potem z gracją wrócić do teraźniejszości i głównego wątku. A wszystko jest u niego żywe, pełne szczegółów, zmysłowe. Jarkowiec udowadnia tu, że jest wspaniałym reporterem, pewnym swoich umiejętności.
Filip Springer
