Podobnie jak w swych po przed nich książkach, Bieszanow koncentruje uwagę czytelnika na tym, o czym nie mówiono i nie pisano w Związku Radzieckim, ale nie przejaskrawia, zachowując rzetelność. Systematycznie przedstawia bieg wydarzeń frontowych w 1944 roku; plany, pozycje walczących wojsk, przebieg operacji i ich wyniki.

Znajdziemy tu mnóstwo szczegółów, wcześniej nieznanych, bądź pomijanych w historiografii. Rok 1944 to czas "dziesięciu stalinowskich uderzeń", czyli całkowitego wyzwolenia terenów ZSRR, państw Europy Wschodniej i Południowej, doprowadzenia do wycofania z wojny europejskich sojuszników Hitlera, podejścia Armii Czerwonej pod granice III Rzeszy. Były to jednak sukcesy okupione ogromnymi stratami, ciężkimi błędami dowódców i głównie krwią żołnierzy, którą radzieckie dowództwo szafowało bez umiaru.

Autor po daje na to wiele przy kładów. Według rosyjskich znawców militariów, Bieszanow stara się przywrócić historii II wojny światowej jej "wyrwane stronice". Okazuje się, że jest ich o wiele więcej, niż przewidywali pierwsi niezależni rosyjscy - oraz inni - historycy.