Blaise Pascal (1623-62) - francuski filozof, etyk, teolog, także wybitny matematyk i fizyk. Przeciwnik jezuitów, jeden z twórców jansenizmu, a poprzez to w pewnym sensie prekursor chrześcijańskiego egzystencjalizmu. Jego najważniejsze dzieło to niewątpliwie Myśli ,(to tam znajdziemy słynny tzw "zakład Pascala")jednak Rozprawy to niezbędne dla zrozumienia Pascala uzupełnienie. Mamy w tym zbiorze także cały szereg rozpraw z różnych dziedin życia/nauki od matematycznej "Machiny arytmetycznej" , przez teologiczno-społeczne "Porównanie pierwszych chrześcijan z dzisiejszymi" czy "Skrócone dzieje żywota Jezusa Chrystusa" aż po wręcz socjologiczno/psychologiczne " Trzy rozprawy o kondycji możnych lub "Rozprawa o namiętnościach miłości".
Czytając Pascala pamiętać należy, iż należy on do najważniejszych, ale też najbardziej krytycznych myślicieli chrześcijańskich, ale też zwolennikiem tezy, iż uczucia serce są niezbędnym elementem wiary i poznania. Oddajmy głos Pascalowi, który w "Rozważanich ogólnych nad geometrią" powiada: Sztuka przekonywania jest zależna z jednej strony od tego, w jaki sposób ludzie uznają za słuszne to, co mówimy, z drugiej zaś strony - od stanu rzeczy, o których mówimy. Wszyscy to wiedzą, że przekonania mają przystęp do duszy dwiema drogami, poprzez dwie główne władze: rozum i wolę. W lepszej zgodzie z naturą jest droga rozumu (...) To, co mówię nie tyczy się prawd Bożych; daleki jestem od myśli, by mogły one być przedmiotem sztuki przekonywania, gdyż nieskończenie przewyższają naturę. Tylko Bóg może je tchnąć w duszę - w taki sposób, jaki Mu się podoba. Wiem, iż było Jego wolą, by poprzez serce trafiały do umysłu, a nie poprzez umysł do serca...