Przedmiotem monografii są dwa pozornie odległe teksty kultury – poemat „Moskwa-Pietuszki” Wieniedikta Jerofiejewa oraz film „Pulp Fiction” Quentina Tarantino, oba okrzyknięte mianem dzieł kultowych, kanonicznych, spektakularnych. Autorka podejmuje próbę odczytania obu tekstów w ujęciu wykraczającym poza spektrum relacji faktograficznych, historyczną wpływologię, czy też zbieżności funkcjonujące w strukturze świata przedstawionego. Za cel rozważań przyjęto dyskusję nad utworami prowadzoną przez pryzmat teorii montażu wybitnego reżysera i myśliciela rosyjskiego kina, Sergieja Eisensteina, a więc badanie zjawisk kultury w ich wzajemnych intertekstualnych relacjach, w ich „wychodzeniu poza”, uwarunkowanym zakodowanym w nich dążeniem do osiągnięcia komplementarnej całości. Metodologia czytania ukierunkowana na relacyjność i estetykę odbioru, znajduje głębokie uzasadnienie we współczesnej myśli humanistycznej i filozoficznej Wschodu oraz Zachodu, a szczególnie w samej naturze i odwiecznej potrzebie komparatystyki oraz charakterze postmodernizmu, w kontekst którego – choć nie do końca jednoznacznie – wpisują się osiągnięcia Wieniedikta Jerofiejewa i Quentina Tarantino.