Idea opracowania listy najcenniejszych na świecie obiektów narodziła się na początku lat 70. XX wieku. W 1977 roku odbyła się pierwsza sesja Komitetu Światowego Dziedzictwa, a w 1978 roku w Waszyngtonie dokonano wpisu pierwszych dwunastu obiektów, wśród których znalazły się aż dwa miejsca usytuowane na terenie Polski – Stare Miasto w Krakowie i Kopalnia Soli w Wieliczce.

W książce opisano najciekawsze z 1199 miejsc, które do 2024 roku zostały umieszczone na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. Doskonałe fotografie wzbogacone opisami przybliżają Czytelnikom skarby architektoniczne i przyrodnicze, jakie kryją się na sześciu kontynentach.