Andrzej Banach: jeden z twórców kulturalnego środowiska krakowskiego drugiej połowy XX wieku. Po II wojnie światowej większość polskich miast leżała w gruzach, a Kraków ocalał i stał się naturalnym miejscem osiedlenia polskiej inteligencji. W Krakowie spotkać można było wybitnych pisarzy i poetów oraz kompozytorów. Pojawili się artyści wygnani z Wilna i Lwowa. Życie intelektualno-artystyczne kwitło wówczas, nie tyle nawet w kawiarniach i kabaretach, ile w domach artystów i profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach pięćdziesiątych poznałem Andrzeja Banacha u moich przyjaciół, Jerzego i Jadwigi Bandurów, mieszkających przy dawnej ulicy Wolskiej (wówczas Manifestu Lipcowego, obecnie Piłsudskiego), w domu, gdzie miała swoją pracownię Olga Boznańska.
Fragment Wstępu autorstwa Zdzisława Żygulskiego jun.