Temat podjęty przez Marię Wichową jest trudny i ambitny, mamy tu bowiem do czynienia z niezwykle trudnym zagadnieniem "przekładu" w rozumieniu ludzi tamtej epoki. Mógł on być bowiem bardziej lub mniej wiernym tłumaczeniem albo parafrazą, wreszcie utworem równie wybitnym literacko, a miejscami może nawet pod tym względem wybitniejszym od oryginału, czego oczywistym przykładem jest "Jerozolima wyzwolona" Torquatta Tassa "opracowana" przez Piotra Kochanowskiego. W dalszej perspektywie o tej problematyce można mówić w odniesieniu do wielu, wielu tekstów staropolskich, z "Dworzaninem polskim" Łukasz Górnickiego na czele. Również sprawa uwarunkowań społeczno-kulturowych dla powstania w staropolszczyźnie XVI i XVII wieków tak wielu translacji dzieł literatury antycznej, którą Autorka omówiła niezwykle starannie, stanowi istotny walor jej książki.
Z recenzji prof. dr hab. Wacława Waleckiego