w 1934 r. zapadła decyzja wyposażenia polskiego lotnictwa w nowoczesne dwusilnikowe samoloty bombowe. Używane od 1930 r. samoloty Fokker VIIIB/3m nadawały się tylko do szkolenia. Projekt dwupłatowego samolotu bombowego Lublin R-XVIII został odrzucony.
Jesienią 1934 r. inż. Jerzy Dąbrowski opracował w PZL projekt wstępny całkowicie metalowego dwusilnikowego bombowca PZL 37, o prędkości lotu 400 km/k, choć wojsko wymagało tylko 360 km/h.