Ten żar nie wygasa

Masz jedno życie/ i nigdy go nie powtórzysz - stwierdził Grzegorz Łatuszyński trzydzieści lat temu i wiersze pisane teraz, odnoszące się do współczesnych ludzi i wydarzeń, uderzające swą aktualnością, w istocie powtarzają tamtą konstatację. Z dodaniem pytań, charakterystycznych dla twórców dojrzałych, podsumowujących swoje życie i dorobek artystyczny: Co o sobie powiemy - pyta poeta - naszym Przodkom, gdy zapytają: / Gdzie byliście?/ Gdzie jesteście?/ Co daliście z siebie? Niepokój autora tomu „Ten żar nie wygasa” bierze się z wysokich wymagań stawianych przez niego narodowi, społeczeństwu, sobie samemu. Nie może być inaczej, skoro odwołuje się w wierszach do naszych bohaterów, takich jak Witold Pilecki czy do największych pisarzy, jak Józef Mackiewicz czy Gustaw Herling-Grudziński. Ale poznajemy w tym zbiorze również twórcę prywatnego. Opowiadającego o swoim rodzeństwie, o żonie, o dopiero co urodzonej wnuczce, którą wita z radością, ale przestrzega ją: Tylko się nie zgub w tym lesie. To rada niesłychanie na czasie.
Krzysztof Masłoń