Tryzna jest tomikiem bardzo ciekawej poezji rodzimowierczej. Wiersze zawarte w Tryznie to zapiski z wyprawy w poszukiwaniu własnej tożsamości, podejmowanej, aby załagodzić skutki rozdarcia wenętrznego zaistniałego w wyniku zderzenia z darami wspołczesności. By jednak nie ugrząźć w tematyce tyleż przejmującej, co doniosłej i przez to potencjalnie ciężkiej, Autor dostarczył nam niemal dwóch tuzinow moskalików, które można by nazwac pogańskimi. Napisane ze swadą, rubasznie i zaczepnie, mogą służyć jako deser po części pierwszej- albo jako danie zupełnie niezależne. Przecież nasi praojcowie nie stronili od rozpustnych zabaw, a komu to nie jest po drodze podążać za szlakiem przodków...