Psychologiczne uwarunkowania leczenia terapeutycznego spowodowane wiarą okazują się całkiem naturalne i nie budzą jakichkolwiek w tym zakresie zapytań.
Połączenie funkcjonowania terapii, czyli psychologicznego przygotowania kościoła do szerzenia wiary i kontaktowania się z chrześcijanami może stać się kluczowe w rozwoju Kościoła.
Obecnie świat ewoluje przez co stajemy się bardziej wrażliwi na dochodzące sygnały z zewnątrz, dlatego też kontakt w pierwszym kontakcie osoby reprezentującej kościół - księdza z przygotowaniem terapeutycznym stwarza wiele możliwości, a zarazem powoduje lepsze zrozumienie Boga w swoim sensie.
Kto stworzył terapię? Kto stworzył psychologię? To właśnie Bóg! To Nasz Zbawca dał nam nadzieję na lepsze życie i dał możliwość wybaczania i terapii.
Nadzieja w rozumieniu chrześcijańskim - bywa czasami rzeczywistością zapomnianą, która schodzi na boczny plan w naszym życiu. Kiedy popatrzymy na inne cnoty teologalne: wiarę i miłość, widzimy, że zajmują one więcej uwagi nie tylko w rozprawach filozoficznych czy teologicznych, ale również w życiu każdego człowieka. Nadzieja nie jest traktowana jako cnota, którą należy w sobie pielęgnować i rozwijać. Dlatego będziemy starali się przekonać, że o nadziei można powiedzieć dużo więcej niż się wydaje, a nawet przedstawić, w jaki sposób można żyć nią na co dzień. Ponadto, ukażemy jej wielopoziomową naturę oraz pokażemy jej wartość, by w ten sposób postarać się doprowadzić do obrazu życia pełnią nadziei. Żeby jednak praktykować nadzieję każdego dnia, należy dowiedzieć się czym ona jest.
Nadzieja chrześcijańska opiera się na przeświadczeniu, że kierujemy się ku życiu wiecznemu dzięki ofierze Jezusa Chrystusa. Mając przed sobą taką perspektywę, dążymy do ścisłego zjednoczenia z Panem Bogiem. Nadzieja kieruje nas ku przyszłości i szczęściu, którym jest dla nas Bóg. Dlatego zagadnienie nadziei jest stale obecne w życiu człowieka i nie traci ono nigdy na swojej aktualności, wręcz przeciwnie - patrząc na otaczający nas dookoła świat widzimy, że potrzebuje on bardziej niż kiedykolwiek niegasnącej nadziei.
- z Wprowadzenia