Kajety kapitana Coignet wyróżniają się spośród pamiętników francuskich wojskowych. Wolne od chełpliwości i gloryfikacji własnych czynów oraz wysławiania Francji i jej wielkości nie są, w opinii Anglika, typowo francuskie. Ukazują wręcz, iż żołnierz francuski może być tak prostym, skromnym i prostolinijnym jak żołnierz angielski i osiągnąć coś wielkiego niemal bezwiednie.
O wielkim uroku Coigneta stanowi przede wszystkim jego prostota. Przebieg służby tego żołnierza jest wyjątkowy i obejmuje wszystkie kampanie Napoleona jako Pierwszego Konsula i Cesarza – Montebello i Marengo w 1800 roku; kampanie Austerlitz, Jeny, Iławy i Frydlandu w latach 1805-1807; krótki wypad do Hiszpanii w 1808 roku gdzie uczestniczył w pościgu za Sir Johnem Moore’em, choć nie ujrzał wówczas ani jednego angielskiego żołnierza; kampania Aspern i Wagram w 1809 roku; kampania rosyjska 1812 roku, wraz z następującymi po niej odsłonami w Niemczech i Francji; w końcu kampania Waterloo w 1815 roku. Jednak nie dodaje on wiele do naszej dogłębnej znajomości powyższych wojen. Wartość relacji Coigneta objawia się bowiem w drobiazgowym opisie tego jak spełnia on swą żołnierską powinność i odnosi się do oficerów. Czyni to z rozbrajającą szczerością kogoś dla kogo te drobne czynności są najważniejszą rzeczą w życiu. Być może żadne ze wspomnień nie ukazują tak szczegółowo życia w armii będącej przez długi czas postrachem całej Europy.