Wspomnienia "Z pamiętnika internowanego" autorstwa Waldemara Mikulca są opisem przeżyć z internowania w okresie stanu wojennego młodego studenta polonistyki. Trafił on do ośrodków odosobnienia w Krakowie, Nowym Wiśniczu oraz Rzeszowie-Załężu. W swoich spisanych po zwolnieniu z internowania pamiętnikach opisał doświadczenia i życie codzienne od momentu zatrzymania 14 grudnia 1981 r., aż do 29 kwietnia 1982 r.
Na łamach prezentowanych wspomnień zrelacjonowane zostały warunki życia w ośrodkach odosobnienia, harmonogram dnia internowanych, stosunki z innymi zatrzymanymi, funkcjonariuszami Służby Bezpieczeństwa i Straży Więziennej. Waldemar Mikulec opisał także jak internowani spędzali czas. Przedstawia również różne formy stawiania oporu wobec władzy komunistycznej oraz narzucanych rygorów życia więziennego. Wspomnienia zostały opracowane i opatrzone aparatem naukowym. Są one cennym źródłem historycznym dotyczącym zagadnienia internowania jako jednej z form komunistycznych represji wobec działaczy opozycyjnych w okresie stanu wojennego.