Drugi tom Wierszy Czesława Miłosza zawiera utwory pisane w latach 1948-1969, a zatem w ważnym, przełomowym i trudnym dla poety okresie, na który przypada koniec pobytu na placówce dyplomatycznej w USA, zerwanie z reżimem PRL, dziesięciolecie spędzone na emigracji we Francji, a następnie objęcie katedry literatur słowiańskich na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w roku 1960 i początek długiego wygnania w samotni na Grizzly Peak.  W latach tych ukazały się tak głośne książki, jak Światło dzienne, Traktat poetycki, Król Popiel i inne wiersze i Gucio zaczarowany, oraz wiersze tak znane, jak Do Jonathana Swifta, Piosenka o porcelanie, Esse, Sroczość, Rozmowy na Wielkanoc 1620 roku, Do Robinsona Jeffersa - tworzące ścisły kanon poetyckiego dzieła Miłosza.