Dzieła młodzieńcze Władysława Sebyły w swoim zamiarze mają wypełnić lukę w historii literatury. Są to nigdy dotąd niepublikowane utwory tragicznie zmarłego poety. Rękopisy znajdują się w Muzeum Literatury w Warszawie.

Władysław Sebyła (1902–1940) urodzony w Kłobucku k. Częstochowy. Poeta okresu dwudziestolecia międzywojennego. Walczył w I powstaniu śląskim. Podczas II wojny światowej uczestnik kampanii wrześniowej w stopniu podporucznika. Po wkroczeniu Sowietów we wrześniu 1939 r. aresztowany. Ofiara zbrodni katyńskiej. Więziony w obozie jenieckim w Starobielsku, został zamordowany przez NKWD strzałem w tył głowy w Charkowie 11 kwietnia 1940 r. Redaktor i współwydawca pisma Kwadryga. Nagrodzony Złotym Wawrzynem Akademickim w 1938 roku. Od 1935 pracował w Polskim Radiu prowadząc kwadrans literacki.

Jego wiersze są nasycone prostymi elementami symbolicznymi. Panuje w nich nastrój pesymizmu i pacyfizm, pod którymi skrywa się wiara poety w to, że świat może być lepszy. Wydał następujące tomiki wierszy: Modlitwa (1927), Pieśni szczurołapa (1930), Koncert egotyczny (1934), Obrazy myśli (1938).

Zofia Zając-Gardeła urodziła się w 1972 roku w Pruchniku. Absolwentka filologii polskiej i Studium Literacko-Artystycznego na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie jest doktorantką Wydziału Polonistyki UJ na kierunku: językoznawstwo. W 2003 roku nakładem wydawnictwa Mamiko ukazała się antologia Wymówienia, w której autorka zamieściła swoje wiersze i opowiadania. Interesuje się historią języka polskiego, filozofią i psychologią. Wraz z mężem i dwiema córkami mieszka w Krakowie.