Systemowo wymagana w spójnym tekście kooperacja z kontekstem oraz dążenie do braku redundancji w komunikacie z jednej strony i pragmatycznie umotywowane procesy kondensacyjne w komunikacji językowej, związane z dążeniem do skrótowości z drugiej - w te zjawiska wpisują się procesy nominalizacji, których dotyczy to opracowanie.
Nominalizacja - różnie pojmowana i rozpatrywana z punktu widzenia rozlicznych aspektów działalności językowej - przyciąga uwagę badaczy jako podstawowy lub uboczny przedmiot ich zainteresowań. Brak jednak opracowania systematyzującego, swoistej "gramatyki nominalizacji", pokazującej w ramach jednolitego modelu pozwalającego na porównanie języków całą drogę "od zdania złożonego do zdania prostego", od struktury semantycznej począwszy, przez strukturę formalną aż po funkcje w tekście.
Praca ta jest próbą zastosowania pewnego - w przekonaniu autorów kompletnego, bo obejmującego treść, formę i funkcję - modelu analizy i opisu zjawisk do jednego tylko odcinka, do nominalizacji argumentu predykatywnego w języku polskim i bułgarskim.