Czy wola prawdy odgrywa rzeczywiście rolę rozstrzygającą? Czy dążenie do prawdy można uznać za osnowę ludzkiego działania? Oświecenie zakładało, iż na fundamencie prawdy, ugruntowanej w publicznej debacie, wspierać się będą praktyki utrwalające priorytet rozumu. [...] Wiek Świateł upowszechnił przeświadczenie, iż – dzięki emancypacji rozumu – decydującą rolę odgrywać będzie dążenie do prawdy. Oświecenie gloryfikuje wolę prawdy. Stwarza wizję gruntownej przemiany, pozwalającej mówić o rządach rozumu, o wyeliminowaniu przesądów, fikcji i kłamstwa.
[…] Co powiemy dziś, kiedy to świat stał się już tylko „pastwiskiem mediów”? Stawiając na piedestale „wizerunek”, schlebiamy przecież, z najwyższym entuzjazmem, grze pozorów. Czy jest nam jeszcze potrzebna jakaś „prawda”? A może po prostu zawiodły nas zdolności, może jesteśmy zbyt niezdarni i stąd skłonność do rezygnacji?
Ze wstępu.