Tom "Pustka i pełnia" został odtworzony z papierów pośmiertnych autora. Podstawą były sporządzane na gorąco notatki z lat 1956 (w nawiązaniach), 1964-65 i 1970, relacjonujące kolejne wizyty w Japonii. Efekt jest zaskakujący, daleko odbiegający od tego, co zwykliśmy nazywać dziennikiem podróży. W chropawym, nieoszlifowanym, nieco chaotycznym tekście nierzadko rwą się wątki, a niektóre rozważania pozostają bez puenty. Ale też raz po raz rozbłyskuje diament: celne spostrzeżenie o zwięzłości aforyzmu, pełna ekspresji scenka rodzajowa, wysublimowany dowcip czy niecodzienna metafora. Zadziwia bogactwo tematów i wątków: zasady rządzące japońskim społeczeństwem, stosunek Japończyków do cudzoziemców, rola kobiet, miejsce tradycji w życiu codziennym, shinto, zen...