Wojna, gospodarka globalna, kapitalizm, bezrobocie, stosunek do starości, umierania, śmierci - takie tematy podejmuje Rimini Protokoll. Konfrontuje dokumenty z doświadczeniami subiektywnymi, łączy społeczne z indywidualnymi, poszerza banki danych o percepcję jednostki, wspierając tym samym racje konkretnych ludzi przeciwko politycznym systemom.
Haug, Kaegi i Wetzel unikają jednoznacznych tez, odniesień i poglądów. Nie tyle jednak robią teatr polityczny, ile - po swojemu naśladując Godarda - robią teatr politycznie.