Kolejny tomik wierszy z cyklu Wspomnienia Jerzego Mościckiego to kontynuacja emocjonujących utworów poświęconych ukochanej Krysi – zmarłej żonie Autora, ale też refleksja nad otaczającym światem. Jerzy Mościcki zawarł w wierszach całą paletę uczuć – od radości, miłości, nadziei, po smutek, złość, rozczarowanie czy tęsknotę.
Pozbieram wspomnienia
zawiążę w supełek
by nie zapomnieć tego w przyszłości
tę cząstkę Ciebie schowam głęboko
by nikt mi nie skradł
skarbów tajemnych
diamentów oddania
brylantów miłości
szmaragdów
zebranych we wspólnym cierpieniu
schowam i skryję
dług nimi spłacę
zaciągnięty od życia
za nasze szczęście choć krótkotrwałe
za naszą miłość
której już nie będzie
za chwile rozkoszy
za noce szalone
za cud natury w połowie mi dany
a resztę zachowam
bym mógł jeszcze pożyć
ze wspomnieniami które mi zostały