„Drodzy Czytelnicy. Z całego serca polecam Wam tę uroczą i pouczającą książeczkę.Uroczą nie tylko ze względu na minimalistyczne, rysowane szybką, wrażliwą kreską ilustracje Autorki. Jej nieodparty urok zawiera się w tym, że jest wiernym opisem chwil dzieciństwa i dorastania dziewczynki. A także w tym, że nie są to bynajmniej chwile wiekopomne ani tragiczne lecz zwykłe zdarzenia z jej życia. Cóż w tym interesującego ?- zapytasz Drogi Czytelniku. Otóż poruszające - a może nawet wzruszające - będzie dla ciebie uczucie bliskiego obcowania z chwytającym chwilę umysłem dziecka/dziewczynki. Bo tylko dzieci, poeci lub przebudzeni potrafią w dzisiejszych czasach realizować słynne carpe diem. Gdyby nie czas przeszły używany w tych migawkowych notatkach , można by je nawet porównać do chwytającego absolutny wymiar chwili japońskiego haiku. Większość z nas doświadcza pełni, świeżości i niepowtarzalności przeżytych chwil tylko czasami - w snach lub w czasie psychoterapii. I tu dochodzimy do edukacyjnego pożytku płynącego z tej książki. Polega on na podniesieniu i zilustrowaniu wagi dziecięcych wspomnień dla zrozumienia procesu bycia formowanymi przez nasze wczesne doświadczenia ze sobą, ze światem i z dorosłymi. Zostawiam Czytelnikowi próby odgadnięcia dlaczego właśnie te a nie inne chwile przypomniały się Autorce i jak ją mogły ukształtować. Jestem pewny, że ta lektura zachęci Was do zapisania w podobnej formie swoich migawek z dzieciństwa. Mnie już zachęciła.”
WOJCIECH EICHELBERGER