Całość estetyki filozofa, w jego zamierzeniu, miała charakter służebny wobec projektu ontologii. Obecnie często pojawia się sąd o największej wartości estetycznych dokonań Ingardena. Ta ich część bywa porównywana – właściwie i trafnie – do Arystotelesowskich dokonań sprzed wieków. Być może jest tak, że Arystoteles XX wieku (bo tak autorka myśli o Ingardenie) dokonał wybitnie zesencjalizowanej projekcji swoich poglądów na obszarze refleksji nad twórczością liryczną?