Opowieść o Barbarze Czarnowskiej (1810–1891), jedynej kobiecie – żołnierzu liniowym Powstania Listopadowego. Ukształtowana w patriotycznej, szlacheckiej rodzinie, od dziecka fascynowała się jazdą konną i tradycją ułańską. Gdy w listopadzie 1830 roku wybuchło w Warszawie powstanie, wstąpiła ochotniczo do 1 pułku Jazdy Augustowskiej. Żołnierską sławę zdobyła w starciu pod Sierpcem, kiedy przejęła komendę nad oddziałem, doprowadzając do zwycięskiego rozstrzygnięcia. Za ten czyn została odznaczona Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Po upadku Powstania Listopadowego przez kilka lat przebywała na emigracji. Po powrocie do kraju mieszkała w Warszawie.
Książka Artura Nadolskiego to nie tylko rekonstrukcja biografii tej nietuzinkowej postaci kobiety-ułana. To także opowieść o świecie ziemiańskich dworków, rozsianych na mazowieckiej równinie, o polsko-rosyjskich walkach 1830–1831 roku, o XIX-wiecznej Warszawie, mieście niepodległościowych zrywów, a także gospodarczych i urbanistycznych przemian.