Współczesne organizacje działają w warunkach coraz bardziej dynamicznych zmian, które wymuszają ciągłe poszukiwania źródeł wzrostu efektywności zarządzania oraz wdrażania innowacji. Posługując się metaforą można twierdzić, że zarządzanie i innowacyjność to dwie strony tego samego medalu. Odpowiednie zarządzanie tworzy warunki do rozwoju zasobów ludzkich poprzez właściwy klimat pracy i wspieranie kreatywności kadry oraz postaw innowacyjnych. Innowacje odgrywają niezmiernie istotną rolę w poprawie jakości oferowanych dóbr czy świadczonych usług, wzmacniają efektywność wdrażanych przez zespoły pracownicze działań, sprzyjają komunikacji między członkami załogi i dzieleniu się wiedzą oraz doświadczeniem, a tym samym wspierają osiąganie celów zarządczych. Oczywiście ocena rangi innowacji technologicznych, usługowych czy produktowych jest jednoznacznie pozytywna. Organizacje nie powinny jednak ograniczać się tylko do tych obszarów nowych rozwiązań. Równie ważne są innowacje w sferze zarządzania. Oznacza to, że warto prowadzić dyskusję ukazującą wzajemne przenikanie się różnych obszarów zarządzania i innowacyjności. Współczesne zarządzanie wyznacza ekscytujący obszar, w którym praktycy zarządzania podejmują poszczególne decyzje, mające pomóc w realizacji celów strategicznych, taktycznych i operacyjnych, podnosząc jednocześnie konkurencyjność organizacji w zmiennym i coraz mniej przewidywalnym otoczeniu. Teoretycy starają się wyjaśniać oraz opisywać niezmiernie złożoną i turbulentną rzeczywistość. Przedkładana Czytelnikom monografia pt. „Zarządzanie i innowacyjność” jest efektem pracy wielu autorów, co czyni ją dziełem wielowątkowym i otwartym na poszukiwania. Fragment wstępu