Z Przedmowy:
„Zawroty głowy to jedna z najczęstszych dolegliwości człowieka. Prawie każdy lekarz spotyka się z pacjentami, którzy cierpią na tę dolegliwość, ale większość z tych osób dociera najpierw do lekarzy pierwszego kontaktu, podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarzy rodzinnych. Muszą oni być na to odpowiednio przygotowani, aby mogli od razu podejmować wobec osób dotkniętych zawrotami najwłaściwsze w danym przypadku decyzje. Wprawdzie zawroty – dolegliwość przykra – w większości nie są sygnałem poważniejszego zagrożenia, ale mogą nim być u pewnego odsetka (być może jest to ok. 10%) chorych. Ten właśnie fakt stanowi główne wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne dla lekarzy. Tak się składa, iż zawroty głowy, dolegliwość – jak już wspomnieliśmy – bardzo częsta, nie są przedmiotem szczególnej troski w czasie studiów lekarskich, praktyk okołodyplomowych, a nawet specjalizacji. Ustępują tu miejsca np. chorobom układu krążenia, zakażeniom, nowotworom, cukrzycy, zaburzeniom nerwicowym lub depresji. Oczywiście zawroty głowy nie stanowią jednostki chorobowej, lecz subiektywną dolegliwość występującą z rozmaitych przyczyn. Trzeba zwrócić baczniejszą uwagę lekarzy na tę dolegliwość i poprawić sytuację – zrozumiano to już dawno. (...)
Wszystko, co powiedziano wyżej, wyjaśnia cele i zakres niniejszej książki. Pragniemy w sposób krótki, zrozumiały, bez zbytniego bagażu teoretycznego przedstawić zasadnicze problemy kliniczne związane z zawrotami głowy. Mamy nadzieję, że skorzystają z niej pozytywnie obie strony: pacjenci, zaniepokojeni swoimi objawami, i lekarze, którzy chcą im pomóc, bo jest to ich zasadnicze i priorytetowe zadanie.”
Autorzy