Ziemia dla żołnierzy Problem pozyskania i rozdysponowania gruntów na cele osadnictwa wojskowego na kresach wschodnich 1920-1939

Założeniem książki jest ukazanie osadnictwa wojskowego na Kresach Wschodnich w II Rzeczypospolitej poprzez pryzmat przejmowania gruntów na ten cel i rozdysponowania ich między żołnierzy.

Autor przedstawił tu kolejne etapy procesu powstawania, realizacji i korygowania ustaw, na których oparte było osadnictwo. Zaprezentował też najważniejsze stanowiska w gorącej dyskusji parlamentarnej i prasowej, jaka od samego początku towarzyszyła tym działaniom.

Niewątpliwym atutem książki są zdjęcia ilustrujące życie osadników, zarówno podczas pracy, jak i w czasie odpoczynku, udostępnione przez Stowarzyszenie Rodzin Osadniczych Wojskowych i Cywilnych Kresów Wschodnich. Dzięki nim Czytelnik może lepiej zrozumieć warunki, w jakich przyszło żyć tym, których Naczelny Wódz Józef Piłsudski chciał nagrodzić za to, że „krwią i trudem niezmiernym” zdobyli „ogromne obszary, opustoszone i obrócone przez wojnę światową prawie w pustynię”, ziemie, które „strudzone siewem krwawym wojny, czekały na siew pokoju [...], na tych, co miecz na lemiesz zamienią”.