Dominująca pozycja człowieka jako jedynej rozumnej istoty w świecie, przyrodzie i kosmosie od czasów oświecenia zdaje się nie podlegać dyskusji. Człowiek, oczarowany ideą postępu i poznania tajemnic, którymi kiedyś władali bogowie i kapłani, dokonał wielkiego kroku w opanowaniu przestrzeni - zbudował platformy morskie do wydobywania ropy naftowej, wszedł na Mount Everest, stanął na obu biegunach Ziemi, wwierca się wiele metrów w ziemię, aby wydobywać kruszce i surowce energetyczne, lata w kosmos. Człowiek oświecenia i postmodernizmu - homo rationalis - zaczął też panować nad czasem, poznał wiele szczegółów z życia faraonów i władców prekolumbijskich, wyjaśnił tajemnice wyginięcia dinozaurów, potrafi określić płeć nienarodzonego dziecka, przewiduje kataklizmy morskie i trzęsienia ziemi, planuje wyprawę na Marsa.