„Da się żyć z rakiem. Walczyć z nim. Na nic nie jest jeszcze za późno. Na swój sposób wszystko jest jeszcze możliwe. W ten mokry wrześniowy wieczór postanawiam zacząć w końcu korzystać z tego, czego rak mi nie zabrał. Nie odarł mnie z radości bycia żywym ani z ciekawości tego, co jutrzejszy dzień ma mi do zaoferowania.”

Henning Mankell, wrzesień 2014

Wypadek samochodowy. Rozdział o takim tytule otwiera książkę. To od wypadku zaczyna się ta opowieść. W grudniu 2013 roku, w drodze na spotkanie autorskie, Henning Mankell miał stłuczkę. Nic poważnego. W styczniu 2014 trafił do ortopedy ze stwierdzonym wypadnięciem dysku i przepukliną. Wrócił do domu ze zdiagnozowanym nowotworem - guzami w płucach i karku. Przerwał pracę nad nową książką, by na kilka tygodni pogrążyć się w „grząskich piaskach” strachu. Gdy je pokonał, odzyskał oddech i usiadł, aby spisać najważniejsze wydarzenia swojego życia, opisać to, co przechodził podczas leczenia. Pisał - jak sam mówił - „z perspektywy życia, nie śmierci”. „Grząskie piaski” miały swą szwedzką premierę 15 września 2014 roku.