Dla wielu ludzi, zmęczonych rozczarowaniami, słowo "nadzieja" przestaje być nośnikiem sensu. Zbyt wiele z ich oczekiwań zostało udaremnionych lub okazało się tylko złudzeniem. Rozczarowanie nadzieją jest doświadczeniem niezwykle bolesnym. Bez nadziei żyć jednak trudno. Medytacje zawarte w niniejszej książce wskazują na potrzebę konsekwentnych przemian w samym sposobie myślenia eschatologicznego. Nadzieja na powszechne pojednanie wszystkich stworzeń rozumnych z Bogiem i między sobą jest nadzieją na ocalenie wszystkich zatraconych. To ona jest największym wyzwaniem dla modelu eschatologicznego dualizmu i jego dualistycznej logiki, dominującej przez wieki zwłaszcza w chrześcijaństwie zachodnim. Jest to nadzieja, która liczy przede wszystkim na Boga oraz na przeobrażającą moc Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. To nie my, ludzie, dyktujemy dobremu i miłosiernemu Bogu, jak ma ocalać zatraconych. On sam wie najlepiej, jak to czynić należy w sposób iście Boski, bez zadawaniu gwałtu wolnej istocie.?