Autor i jednocześnie bohater tej powieści, KS. ARKADIUSZ PAŚNIK, to człowiek z wykraczającą poza jego życie niezwykłą historią, którą opisał już w książkach Obietnica i Znamię. W pewnym momencie swojego życia zrozumiał, że otrzymał dar. Pisze o drodze do niego i o dzieleniu się tym darem z innymi. To książka dla każdego i o każdym z nas. Nie ma w niej moralizatorstwa, kaznodziejstwa. Jest za to historia człowieka, w której może się przejrzeć każdy.
Od dwudziestu lat jako ksiądz towarzyszę ludziom. Nie brakuje wśród nich głęboko zranionych. Uczciwie stwierdzam, że nie udało mi się nikogo uzdrowić. Nie udało mi się sprawić, by drugi człowiek stał się wolny od wyrządzonej mu krzywdy.
Przez lata kapłańskiej służby szukałem cudownego lekarstwa. Magicznej recepty. By móc leczyć cudze i swoje rany. Nie znalazłem. Szukali go dla mnie inni. Choć tak bardzo się starali, nie znaleźli. Ja też nie zostałem uzdrowiony. Wciąż jestem, jaki byłem. Rany zabliźniają się i krwawią. Krwawią i zabliźniają się.
Okazało się, że w moim życiu uzdrowienie nie jest najważniejsze. Najważniejszy jest dar, który wszystko zmienia. Miłość. Ona dodała mi sił, by dźwigać siebie i innych. By w ogóle żyć. Miłość nie usunęła moich ran, ale przyniosła odwagę. Siłę do codziennego pokonywania siebie.