Niniejsza książka stanowi próbę analizy stylu operowego Stanisława Moniuszki. Punktem wyjścia były doświadczenia obu autorów związane z dorobkiem scenicznym kompozytora, a każdy z piszących przedstawia własne, indywidualne spojrzenie badawcze na jego dzieła. Z uwagi na fakt, że prof. Ziemowit Wojtczak jest artystą śpiewakiem, a także pedagogiem wokalistyki i wielokrotnie miał okazję zajmować się w swojej praktyce zawodowej omawianym repertuarem, może uchodzić nie tylko za jego znawcę, ale i miłośnika. W kręgu zainteresowań prof. Ryszarda Daniela Golianka, muzykologa i historyka muzyki XIX wieku, opera zajmuje jedno z centralnych miejsc, dlatego też zdecydował się on na udział w projekcie poświęconym twórczości scenicznej Moniuszki. Odmienne specjalności zawodowe obu autorów wpłynęły na zróżnicowaną perspektywę interpretacji dzieł operowych kompozytora. Zetknięcie się świata artystycznego (wykonawczego) z muzykologicznym (teoretycznym) znakomicie odpowiada dzisiejszej potrzebie interdyscyplinarnego spojrzenia na wiele zagadnień związanych z problematyką teatru muzycznego.