Książka zawiera siedem rozdziałów. Taki podział tomiku jest całkowicie uzasadniony, ponieważ autorka postanowiła zgrupować podstawowe motywy z którymi mamy do czynienia w tych lirykach. Stąd cała galeria barw i odcieni, portrety przypadkowo spotkanych ludzi, miejskie pejzaże, scenki rodzajowe z życia dużego miasta. To co zaskakuje, to gatunkowa różnorodność, wiersz publicystyczny, interwencyjny, ale równocześnie klasyczne dystychy, które są posłannikami apostrof do Boga. Motywy religijne są najmocniejszą stroną tego tomiku, te suplikacje autorki czyta się nie tylko duszą ,ale i rozumem. Ta swoista równowaga sprawdza się również w erotykach. Nie ma mowy o egzaltacji, tanim sentymentalizmie. Te porywy serca potrafią wzruszyć i oczarować.