Więzienne macierzyństwo studium socjopedagogiczne

Przedmiotem monografii jest praktyka odbywania kary pozbawienia wolności przez kobiety z małymi dziećmi. Stanowi ją i określa społeczna obecność matek pozostających w fazie aktywnego macierzyństwa w instytucji totalnej, jaką jest zakład karny. Codzienność doświadczania świata przez dziecko ma swój początek w warunkach więziennych. Podjęta w monografii narracja dotyczy z jednej strony opisu i wyjaśnienia sytuacji kobiet-matek będących w fazie aktywnego macierzyństwa, przebywających w warunkach zakładu karnego, a drugiej zaś strony – dzieci, które inicjują swoje człowieczeństwo w sytuacji karnie „nadzorowanej”. W prezentowanej czytelnikowi książce wykorzystane zostały elementy socjopsychologicznej teorii socjalizacji, ze szczególnym uwzględnieniem społecznych praktyk socjalizacyjnych, które mają wpływ na osoby społecznie doświadczające realnego uczestnictwa w środowiskach swojej życiowej aktywności. Autorka skoncentrowała naukowe rozważania na istocie, mechanizmach i konsekwencjach przebiegu procesu socjalizacji (czy to asocjacyjnej, czy dysocjacyjnej), w odniesieniu do specyficznej, interesującej autorkę, kategorii kobiet i ich dzieci. Procesy te przebiegają zawsze w pewnych kontekstach, określanych mianem toposów lub środowisk.

Książka adresowana jest do decydentów szeroko rozumianych systemów pomocowych, np. systemu penitencjarnego i pomocy społecznej w Polsce, dla praktyków resocjalizacji, pracowników socjalnych, kuratorów sądowych i asystentów rodziny. Odbiorcami mogą być także studenci pedagogiki, socjologii, psychologii i prawa oraz osoby, którym los małego dziecka w Polsce nie jest obojętny.