Celem niniejszej monografii jest opisanie przestępstw mających miejsce podczas planowego skupu zboża w powiecie gryfickim w pierwszej połowie 1951 r. (tzw. wypadków gryfickich). Lokalni aktywiści dopuścili się wówczas pobić chłopów, jak również okradli i zdewastowali ich gospodarstwa. Szczególne znaczenie wypadków gryfickich wynikało z nagłośnienia ich przez komunistyczne władze w Warszawie, które publicznie potępiły winnych i wprowadziły pewną korektę w swej polityce rolnej. Zmiany te zostały przez członków administracji państwowej na szczeblu lokalnym błędnie odebrane jako całkowite zawieszenie procesu kolektywizacji, przez co tworzenie nowych rolniczych spółdzielni produkcyjnych uległo znacznemu spowolnieniu, a część spośród już istniejących upadła. Wypadki gryfickie okazały się jednym z kluczowych wydarzeń w kontekście procesu rozwoju socjalistycznego modelu wsi w Polsce w okresie stalinowskim.