Przewodnikiem po świecie Elsynoru był dla mnie Juliusz Osterwa. Pokazałam go jako wędrowca w labiryncie, którym okazał się nie tylko tekst parafrazy, ale i jego własne życie naznaczone Hamletem.

Był aktorem, który mierzył się przez ponad trzydzieści lat z rolą księcia, człowiekiem zadającym podstawowe pytania dotyczące moralności i charakteru postępowania swego bohatera, szukającym w pisanym w 1940 roku dramacie odpowiedzi na pytania o stan własnego ducha, o sens tradycji romantycznej, kwestie religijne i wreszcie o znaczenie teatru. (fragment Wprowadzenia)