Pomysł konferencji zrodził się z niezgody na zadziwiającą dysproporcję między rzeczywistą rolą jaką odgrywała książka w dziejach sztuki a miejscu jaką zajmuje w badaniach nad nią, w akademickich studiach historyczno-artystycznych czy powszechnej świadomości specjalistów innych dziedzin. Konferencja miała upomnieć się o zasłużone, trwałe i godne miejsce dla książki w historii sztuki jako dyscypliny naukowej i programu akademickiego nauczania. Miała przywrócić pamięć o książce jako dziele sztuki, przedmiocie pięknym i ekskluzywnym, podkreślić jej wiodącą rolę w inicjowaniu i propagowaniu zmian w sztukach plastycznych poprzez rozpowszechnianie nowych motywów estetycznych i ikonograficznych, pojęć, tematów i wyobrażeń. Ze Wstępu