Autor podjął w monografii bardzo ważny dziś problem, jakim jest religijność oraz jej związek z jakością życia w pracy i codzienności. Uczynił to zarówno z perspektywy indywidualnej, jak i społecznej. W książce problem ten został omówiony na przykładzie pielęgniarek i kobiet oczekujących daru macierzyństwa przerwanego na etapie życia prenatalnego dziecka. Zarówno w sytuacji własnych traumatycznych doświadczeń, jak i niesienia pomocy chorym oraz cierpiącym religijność jest tym, co poprawia jakość życia w wymiarze indywidualnym, jak i społecznym, co autor wykazał w badaniach własnych. Monografia pokazuje, że religijny aspekt osobistej refleksji człowieka przynosi ulgę w doświadczaniu różnych problemów, w zmaganiu się z nimi, poprawiając jednocześnie jakość życia i osobiste samozadowolenie.
Dr hab. Antoni Wontorczyk, prof. UJ

Można się spodziewać, że książka będzie atrakcyjna dla czytelników zainteresowanych zagadnieniami psychologii religii oraz doświadczeniami egzystencjalnymi człowieka. Może zatem być bardzo wartościową lekturą dla psychologów, studentów i osób zainteresowanych religijnością człowieka oraz implikacjami duszpasterskimi wynikającymi z analiz psychologicznych. Należy do kategorii prac, które pozostają zawsze aktualne, bo opiera się na badaniach empirycznych określonych grup osób, przeprowadzonych w konkretnym czasie i miejscu. Przedstawione wyniki badań i wyciągane wnioski mają istotne znaczenie praktyczne, stąd praca może być przydatna dla kapelanów szpitalnych prowadzących posługę ewangelizacyjną w szpitalach i wśród służby zdrowia oraz dla kleryków przygotowujących się do takiej posługi, pozwalając lepiej zrozumieć specyfikę pobożności i praktyk powierzonych im wiernych.
Dr hab. Jacek Soiński OFM, prof. UAM